شاهین سپنتا به ایسنا گفت: جشن‌های ایرانی با طبیعت پیوند دارند و طبیعت، مفهوم گسترده‌ای دارد که از بوستان‌های محلی و دشت و صحرا، تا حیاط باغچه و گلدانِ خانه را شامل می‌شود؛ بنابراین وقتی از سیزده به در صحبت به میان می‌آید، انسان می‌تواند از حضور کنار هر یک از این محیط‌های طبیعی بسته به شرایط استفاده کند.

وی ادامه داد: امسال که به دلیل شیوع ویروس کرونا امکان رفتن به فضاهای سرسبز بزرگ پیرامون مان وجود ندارد، هر کس می‌تواند در محیط زندگی خود و کنار یکی از جلوه‌های طبیعی، یک سیزده‌بدر کوچک داشته باشد و هنگامی‌که خطر شیوع از بین رفت برای گردهمایی‌های بزرگ‌تر در محیط‌های طبیعی بزرگ‌تر برنامه‌ریزی کند.

نویسندۀ کتاب «ایران نامه» یادآور شد: امروز همه ما می‌دانیم که «سیزده به در» ربطی به نحوست ندارد و در فرهنگ ایران، روز ۱۳ یک روز فرخنده است. بنابراین شاید آن انگیزه قدیمی که موجب می‌شد افراد گمان کنند برای از بین بردن نحسی ۱۳ باید حتماً از خانه بیرون بروند، دیگر موضوعیت ندارد؛ چراکه مردم می‌دانند فلسفۀ این روز نه از خانه به در رفتن برای دفع نحوست، بلکه آشتی و نزدیکی با طبیعت است و می‌توانند امسال که شرایط مساعد نیست در حداقل فضای طبیعی موجود این آشتی و نزدیکی را تجدید کنند.

سپنتا تأکید کرد: جشن‌های ایرانی با طبیعت سازگارند. زمانی افراد سفره‌های هفت‌سین بزرگی پهن می‌کردند و فامیل دور آن می‌نشستند، امروز اما به خاطر زندگی در آپارتمان‌های کوچک این سفره بسیار جمع و جورتر شده است. همچنین چهارشنبه‌سوری که زمانی با روشن کردن آتش در فضاهای بزرگ‌تر برگزار می‌شد را زمانی با روشن کردن آتشی کوچک در حیاط خانه و سال ۱۳۹۸ به خاطر جلوگیری از شیوع ویروس کرونا با روشن کردن شمع در خانه پاس‌ داشتیم. بنابراین جشن‌های ایرانی بسته به شرایط، امکان بزرگ‌تر و کوچک‌تر شدن در ابعاد مختلف را دارند. مهم این است که ما فلسفه برگزاری این رسوم و انگیزۀ انجام آن را فراموش نکنیم و منتظر فرصتی بهتر برای گسترده‌تر کردن آن باشیم.

این فعال محیط‌زیست گفت: ۱۳ فروردین ۱۳۹۹ فرصت خوبی است تا طبیعت نفسی بکشد و خود را بازآفرینی کند چراکه متأسفانه سال‌های گذشته برخی از هم‌میهنان در این روز آسیب‌های بسیاری به طبیعت می‌زدند؛ از بردن خودرو در بستر رودخانه تا شکستن درخت و آتش زدن جنگل و رها کردن زباله و پلاستیک و آلوده کردن آب‌های جاری که برای طبیعت بسیار زیان‌آور بود.

وی افزود: امسال از معدود ۱۳ فروردین‌هایی است که این اتفاق نمی‌افتد و طبیعت فرصت بازسازی پیدا می‌کند. امیدوارم پس از عبور از کرونا و اتمام قرنطینه، مردم ما با طبیعت مهربان‌تر باشند و حرمت و حریم محیط طبیعی را نگه ‌دارند.

این فعال میراث فرهنگی تصریح کرد: کرونا و قرنطینه موجب شده ما قدر چیزهایی که قبلاً به‌راحتی از کنار آن می‌گذشتیم بهتر بدانیم. قدر دیدار با خانواده، رفتن به دامان طبیعت، دست دادن و … این شرایط به ما یاد می‌دهد که از داشته‌هایمان درست استفاده کنیم و این اگر کوچک‌ترین حُسن کرونا باشد، تأثیر بسیار بزرگی بر رفتار ما با دیگران و همچنین طبیعت پیرامون مان خواهد گذاشت.

انتهای پیام

منبع:ایسنا