زندگی در کپر در استان‌های جنوبی ایران به ویژه کرمان، سیستان‌وبلوچستان و هرمزگان به دلیل پوشش گیاهی و آب وهوای گرم منطقه، همیشه مرسوم بوده‌است. این سرپناه با شاخه‌های درخت نخل یا همان «شاک» ساخته می‌شود. این شاخه‌ها برای ساخت تیر، ستون و مهاربند کپر مورد استفاده قرار می‌گیرند. از برگ گیاه دراز که «پیش» نامیده می‌شود، بصورت درختچه‌های کوچک در منطقه وجود دارد نیز برای ساخت پوشش خارجی کپر استفاده می‌شود. علاوه بر آن از بافتن ریز برگهای پیش، حصیری به دست می‌آید که به عنوان زیر انداز و پوشش بیرونی کپر مورد استفاده قرار می‌گیرد. کپر در کرمان  انواع مختلفی دارد که از میان آنها می‌توان به «کنتوک» ، «توپ رمشکی» ، «بیضی» یا «کوتوک» اشاره کرد.

علاوه برهماهنگی کامل با اقلیم منطقه، کپرها مقاومت بالایی در برابر زلزله دارند وهزینه کمتر و سرعت بیشتر در ساخت بخش دیگری از مزایای آنهاست. وزارت راه، مسکن و شهرسازی در دولت دهم، خانه‌هایی با مصالح سنگ و آجر برای روستاییان ساخت . اجرای این طرح باعث شد بافت روستاها درمناطق جنوب کرمان از حالت  سنتی و یکدست خارج شود. زیبایی این خانه‌های بومی در سال‌های اخیر بیشتر مورد توجه قرار گرفته است ؛ تا جایی که در شهرستان قلعه‌گنج کرمان هتلی کپری ساخته شده که مورد توجه گردشگران قرار گرفته است.