به گزارش ایسنا، وحید جعفری ظهر امروز در نشستی با عنوان «کنشگری دانشجویی پیرامون مسائل محیط‌زیستی» که در سازمان جهاد دانشگاهی مشهد برگزار شد، در رابطه با کنشگر و اهمیت آن در جامعه اظهار کرد: از مجموع حوادث رخ داده در کشور در دهه ۹۰ با دو زلزله و سه سیل روبه‌رو بودیم. در زلزله بم هیچ‌گونه سازمان‌دهی در کمک‌رسانی وجود نداشت و امکانات، به‌درستی بین زلزله‌زدگان تقسیم نمی‌شد.

وی افزود: در زلزله تبریز بی‌نظمی‌هایی موجود در زلزله بم، کمتر اتفاق افتاد حداقل در حوزه امنیت وضعیت مساعدی وجود داشت، اما باز هم بی‌نظمی‌ها زیاد بود. امری که در حوادث اخیر کاملا مشهود است وضعیت اطلاع‌رسانی بود. اگر کنشگران نبودند، امکان جمع‌آوری کمک‌رسانی‌های مردمی به زلزله‌زدگان سرپل ذهاب را وجود نداشت.

این عضو کمیته فرهنگی و آموزشی محیط زیست معاونت فرهنگی دانشگاه بیان کرد: مردم اعتمادی به نهادهای کشوری برای ارسال کمک‌ ندارند و در زلزله منطقه سرپل ذهاب کمک‌هایی که سلبریتی‌ها از مردم جمع کردند، بسیار بیشتر از سازمان‌های دولتی بود. در سیل‌های اخیر نیز کنشگران بودند که پای کار برای کمک‌رسانی آمدند. درواقع در وضعیت اخیر برخی استان‌های سیل‌زده افرادی که که دغدغه کمک داشتند، وارد کار شدند. نکته مهم در این رابطه این است که در حوزه کمک‌رسانی هیچ نهاد مناسبی وجود ندارد و هلال احمر هم نمی‌تواند به‌درستی کار کمک‌رسانی به مردم انجام دهد.

جعفری با بیان اینکه «هدف من به‌عنوان یک کنشگر در کمک‌رسانی‌های اخیر به مردم سیل‌زده این است که روستاها و روستاییان دیده شوند»، گفت: ۸۷۰ روستا در سیل اخیر شهرستان‌های پل‌دختر و معمولان تحت ثاثیر قرار گرفتند، حال آنکه هیچ توجهی به آن‌ها نشد. بنابراین اگر کنشگران نباشند و زوایای گوناگون مشکلات را در اجتماع کوچک خود نبینند این مشکلات هیچ‌گاه حل نخواهد شد. باید توجه داشت که کنشگر به جای تولید سرمایه اقتصادی می‌تواند سرمایه اجتماعی و مدنی تولید کند که بسیار حائز اهمیت است.

وی با اشاره به ویژگی‌های یک فرد کنشگر توضیح داد: یک کنشگر بایستی مساله‌محور باشد و ابعاد یک مشکل را به‌طور کامل ببیند و یک‌سری راهکار برای حل مشکل ارائه دهد. ویژگی دیگر کنشگر این است که استراتژی داشته باشد. مورد بعدی قانون‌دان‌بودن است، بسیاری از افرادی که وارد حوزه محیط زیست شده به‌دلیل ندانستن قانون دچار مشکل می‌شوند. مورد دیگر بحث بینش اجتماعی است، درواقع باید افراد با بینش‌های گوناگون در یک گروه باشند تا بتوانند منافع تمام افراد را درنظر بگیرند.

انتهای پیام