عشایر ایران که معیشت و آداب رسوم خاص خود را دارند، در ایران یکی از جذاب ترین شیوه‌های زندگی به شمار می‌آیند. استان فارس به خاطر دارا بودن دو ناحیه سردسیر و گرمسیر توجه ایلات و عشایر را به خود جلب کرده است. عشایر این استان عبارتند از ایل خمسه، ایل قشقایی، ایل ممسنی و ایل بویر که اکثر قریب به اتفاق در سیاه چادرها که از موی بز و بدست خودشان بافته می‌شود زندگی می‌کنند. در دوره قاجار اتحادیه ایلی شکل گرفت که به ایلات خمسه فارس شهرت یافت. این ایل شامل طوایف عرب باصری، نفر این الو و بهارلو است. ایل باصری فارس زبان هستند و درباره منشأ شکل گیری آن تحقیق زیادی صورت نگرفته است. ایلات نفر این الو و بهارلو ترک بوده و در منطقه داراب مستقر هستند. منشأ ایل عرب که به دو شعبه عرب شیبانی و جباره یا کوچی تقسیم می‌شوند به مهاجرین عرب دوره اولیه اسلام می‌رسد. طایفه عرب و باصری در منطقه جهرم سکونت دارند. اعضای این ایلات اکثراً دام دار هستند و از مراتع سر سبز منطقه جهرم استفاده می‌کنند. مردمان ایل خمسه به زبان‌های عربی فارسی و ترکی صحبت می‌کنند. نوع پوشش مردمان عشایر به مرور زمان تغییر کرده و اصالت خود را از دست داده‌اند.