به گزارش ایسنا، محمدرضا ستوده نیا پنج شنبه ۲۹ فروردین در نشست علمی اساتید قرآنی با موضوع بیانیه گام دوم انقلاب با محوریت مساجد که در دارالقرآن علامه طباطبایی قم برگزار شد، گفت: ما در سطح کلان با دو دسته مشکل مواجه هستیم؛ مشکلات کلی و مشکلات جزئی؛ در میان اندیشمندان توجه بیشتر معطوف به مسائل کلان و تئوریک است که همان چشم‌اندازهای مربوط به آینده است ولی مردم بیشتر به مسائل جزئی و بالفعل توجه دارند و شاید اصلاً درکی از مسائل کلی نداشته باشند.

ستوده نیا اضافه کرد: شاید اگر در سیره رسول اکرم (ص) دقت کنیم، می‌بینیم که علاوه بر اینکه ایشان ملاک‌های کلی را بیان کردند ولی در مواجهه با مردم عامی، معمولاً به ذکر جزئیات می‌پرداختند اما ما امروز شاهد نوعی غفلت از شیوه‌ی پیامبر هستیم.

این پژوهشگر قرآنی اظهار کرد: پیامبر اکرم (ص) پس از نزول وحی عمده وقت خود را به تبیین آیات برای اصحاب می‌گذراندند و تا زمانی که اصحاب هر آیه نازل شده را یاد نمی‌گرفتند و احکام آن را آموزش نمی‌دیدند، سراغ آیه دیگری نمی‌رفتند.

وی همچنین گفت: پیامبر از طریق قرائت الفاظ آیات قرآن بر مردم، جامعه را قرآنی کردند و آنها را شیفته کلام وحی کردند؛ قرائت یک صفحه‌ای قرآن در مساجد مثل یک نور است؛ در این زمینه نیز باید کافی خوانی ترویج یابد تا معارف اهل بیت (ع) نیز در زندگی مردم جاری شود.

ستوده نیا ابراز کرد: مساجد باید مامن و ملجا مؤمنین و غیرمومنین و پناهگاه تمام نیازهای معنوی و مادی مردم باشد، ولی آیا در حال حاضر مساجد کشور به این مکان امن تبدیل شده‌اند؟

این داور بین‌المللی قرآن با اشاره به این‌که جایگاه قرآن بسیار بالا و رفیع است ادامه داد: گاهی ما بر حسب عادت به “بزرگ کردن همه چیز” باعث می‌شویم مردم میان خود و قرآن فاصله‌ی زیادی حس کنند و این در حالی است که مردم همواره در پی امور در دسترس هستند بنابراین از بیم اینکه قرآن را متوجه نخواهند شد سراغ آن نمی‌روند.

وی با تاکید بر ضرورت وارد کردن قرآن به متن زندگی مردم در کنار اهل بیت (ع)، ادامه داد: ما در خصوص اهل بیت (ع) توانستیم آن‌ها را وارد زندگی مردم کنیم اما در خصوص قرآن چطور؟

این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: در القای آیات الهی به عموم مردم باید از هنر استفاده کنیم، کانون‌های مساجد باید روی عامل معنویت و تطهیر معنوی توجه بیشتری کنند یعنی معنویت و حالت روحانیت در کانون‌های مساجد باید به درستی القا شود.

انتهای پیام