به گزارش ایسنا، قرارداد توسعه فاز ۱۱ که از همان ابتدا پر فراز و نشیب بود، هنوز روی جاده هموار نیفتاده است و با این‌که همواره مذاکرات درباره سرنوشت این فاز در حال انجام است، اما گویی قرار نیست به نتیجه برسد. این قرارداد در ۱۲ تیرماه سال ۱۳۹۶ با کنسرسیومی متشکل از شرکت فرانسوی توتال با سهم ۵۰.۱، شرکت چینی CNPC با سهم ۳۰ درصد و شرکت ایران پتروپارس با سهم ۱۹.۹ درصد امضا شد. قراردادی که عنوان نخستین قرارداد IPC را یدک می‌کشید و مخالفان و موافقان بسیاری داشت.

نکته مهم در توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی، این بود که قرار بود سیستم تقویت فشاری که توسط فرانسوی‌ها در این فاز به کار گرفته می‌شود، الگوی سایر فازهای پارس جنوبی شود. فرانسوی‌ها که بعد از مراسم امضای قرارداد کار خود را در ایران آغاز کرده و ۹۰ میلیون دلار هزینه کردند، با خروج ترامپ از برجام اعلام کردند امکان ادامه فعالیت در ایران را ندارند و در نهایت در ۲۹ مردادماه سال جاری، تقریباً یک سال بعد از امضای قرارداد و حدود چهار ماه بعد از خروج آمریکا از برجام به صورت رسمی ایران را ترک کردند.

اما طبق قرارداد، شرکت چینی CNPC باید جایگرین توتال در فاز ۱۱ شود. شرکتی که گفته می‌شود هر چند از تکنولوژی توتال بهره‌مند نیست ولی از سرمایه کافی برای تأمین طرح مذکور برخوردار است. با این حال با وجودی که هشت ماه از رفتن فرانسوی‌ها گذشته است، هنوز چینی‌ها فعالیت خود را به‌صورت رسمی در ایران آغاز نکرده‌اند.

چینی‌ها در ایران هستند

در این راستا، بیژن زنگنه – وزیر نفت – در آخرین نشست خبری خود پیش از سال جدید، از ادامه مذاکرات خبر داده و گفته بود: قرار است یک هیأت عالی رتبه از چین برای مذاکره به ایران بیاید. آن‌ها قول داده‌اند به زودی به ایران خواهند آمد. قولی که طبق آخرین اخبار محقق شده و آنطور که زنگنه به خانه ملت اعلام کرده است: قرارداد با این شرکت چینی منعقد شده و اکنون مدیران آن در تهران هستند و مذاکرات با آن‌ها برای نحوه آغاز کار ادامه دارد، البته هنوز مشخص نیست مذاکرات تا کی ادامه خواهند داشت.

بر این اساس، سرنوشت فاز ۱۱ پارس جنوبی هم‌چنان در هاله‌ای از ابهام قرار دارد و باید منتظر ماند و دید آیا چینی‌ها پای قول خود در این باره می‌ایستند یا خیر؟

انتهای پیام