به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی‌میل، در یک آزمایش بسیار سخت برای اولین بار ۱۵ نفر قرار است این کار را بکنند تا تاثیر قرنطینه‌ی طولانی مدت بدون اطلاع از زمان بر روی بدن انسان مطالعه شود.

داوطلبان فرانسوی که سنی میان ۲۶ تا ۵۰ سال دارند برای این کار پولی دریافت نمی‌کنند و در میان آن‌ها یک زیست‌شناس، یک جواهر فروش و یک دبیر ریاضی وجود دارد.

این افراد که در غار لومبرایوز(Lombrives)  در شهرستان آرییژ(Ariège) خواهند ماند. آنها چهار تن آذوقه دارند تا با آن زندگی کنند و از آب موجود در غار استفاده خواهند کرد و یک دینام پدالی برای تولید برق دارند.

کریستین  کلوت(Christian Clot)، رهبر این ماموریت که یکی از شرکت‌کنندگان است پس از دیدن تاثیر قرنطینه‌ در اثر کووید-۱۹ بر روی مردم به فکر این آزمایش افتاد.

با این حال او توسط خبرگزاری‌ فرانسه نقد شده زیرا بدون داشتن تحصیلات رسمی به خود لقب محقق داده است.

آزمایش “زمان عمیق”(Deep Time) در ساعت ۲۰:۰۰ به وقت محلی در روز یکشنبه ۱۴ مارس آغاز شده است و اگر همه‌ چیز طبق برنامه پیش برود در روز ۲۲ آوریل به پایان می‌رسد.

یافته‌های این آزمایش، به ماموریت‌های فضایی آینده، خدمه‌ی زیردریایی‌ها، گروه معدن‌چیان و باقی افرادی که باید برای مدتی طولانی در فضای بسته بمانند نیز مربوط خواهد بود.

برنامه‌ی “زمان عمیق” پا جای پای مایکل سیفر(Michel Siffre) می‌گذارد. او یک زمین‌شناس فرانسوی بود که زمان‌های زیادی را در زیر زمین صرف کرد. از جمله یک دوره‌ی شش ماهه در سال ۱۹۷۲. او دریافت که ساعت شبانه‌روزی بدن انسان هنگامی که از نور طبیعی دور باشد تغییر می‌کند.

این گروه در وب‌سایتشان گفتند: از دست دادن زمان بزرگ‌ترین عامل گیج‌کننده در این مکان است و ماموریت “زمان عمیق” برای درک بهتر این موضوع انجام می‌شود. در طول اتفاقات مختلف، درک ما از زمان تغییر می‌کند گاهی به نظر می‌رسد زمان خیلی آرام و یا خیلی سریع می‌گذرد و این موضوع ربطی به زمان واقعی و ثانیه‌های در حال گذر ندارد.

چگونه زمان را درک می‌کنیم؟ ارتباط بین زمان شناختی و زمان بیولوژیکی چیست؟ بین مغز و سلول‌های ژنتیکی چه ارتباطی وجود دارد؟ ارتباط بین زمان واقعی و زمانی که درک می‌کنیم چیست؟ مغز ما چگونه زمان را بررسی می‌کند؟

رهبران این برنامه می‌گویند که برای پاسخ به همه‌ی این سوالات، این ۱۵ شرکت‌کننده توسط گروه‌های توانای دانشمندان تحت نظر قرار می‌گیرند و از داده‌های به دست آمده از مجموعه‌ای از حسگرها استفاده خواهند کرد.

یکی از شرکت‌کنندگان به نام آرنائود بورل(Arnaud Burel) که ۲۹ سال دارد به “Oddity Central”  گفته است که او قبول کرده که در چنین آزمایش عجیبی شرکت کند تا طعم زندگی بدون زمان را بچشد. موضوعی که بیرون از غار با وجود کامپیوترها و تلفن‌های همراه که به طور مداوم قرارها و وظایفمان را به ما یادآوری می‌کنند ممکن نیست.

این زیست‌شناس همچنین گفت که قبول دارد ماندن در غار به همراه ۱۴ غریبه برای مدت تقریبا شش هفته کار آسانی نیست و معتقد است گفتگو راهی است که می‌توان مطمئن شد این زمان به خوبی می‌گذرد.

آقای کلوت به روزنامه “پاریزین”(Le Parisian) گفته است در غار لومبرایوز که بزرگترین غار انگلستان است، افراد باید به دمای ۵۴ درجه‌ی فارنهایت(۱۲ درجه‌ی سانتی‌گراد) و رطوبت ۹۵ درصدی عادت کنند. در این غار سه بخش مجزا در نظر گرفته شده. یکی برای خوابیدن، یکی برای زندگی و دیگری برای انجام مطالعات نقشه‌برداری.

بودجه‌ی ۱.۲ میلیون یورویی این تحقیقات توسط منابع دولتی و خصوصی تامین شده است.

انتهای پیام

منبع:ایسنا