به گزارش ایسنا، سیلاب از متداول‌ترین و مخرب‌ترین خطرات طبیعی به حساب می‌آید. سیلاب زمانی به وقوع می‌پیوندد که آب طغیان کرده یا مناطقی را که به طور طبیعی خشک هستند به زیر آب فرو می‌برد. ممکن است این شرایط  به شکل‌های مختلف ایجاد شود. رایج‌ترین شکل آن اینگونه است که رودخانه طغیان کند.

همچنین بارش بی‌وقفه باران، خرابی سد، آب شدن سریع یخ‌های کوهستانی به طغیان رودخانه و سرریز شدن آن کمک می‌کند. در عین حال سیلاب‌های ساحلی زمانی اتفاق می‌افتد که وقوع طوفان یا سونامی موجب می‌شود آب دریا به سمت خشکی هجوم آورد.

بیشتر سیلاب‌ها در مدت چند ساعت یا حتی چند روز اتفاق می‌افتند و ساکنان مناطق در معرض خطر این فرصت را دارند تا خود را برای مقابله با آن آماده کرده یا منطقه را تخلیه کنند. هرچند تعدادی از سیلاب‌ها به سرعت و بدون علائم هشدار شکل می‌گیرند. این نوع از سیلاب‌ها به شدت خطرناک هستند و به سرعت به شکل دیواری برق‌آسا از آب درآمده و هر آنچه در مسیر باشد را از بین می‌برند.

کارشناسان بلایای طبیعی سیل را بر اساس احتمال وقوع آن‌ در یک بازه زمانی مشخص تقسیم بندی می‌کنند. به طور مثال، سیل ۱۰۰ ساله حادثه‌ای بسیار بزرگ و مخرب است که از نظر تئوری تنها هر ۱۰۰ سال یک‌بار اتفاق می‌افتد. هرچند این یک رقم فرضی است. در حقیقت این تقسیم بندی به این معناست که یک درصد احتمال وجود دارد چنین سیلابی اتفاق افتد. طی دهه‌های اخیر احتمالا به دلیل تغییرات اقلیمی جهانی سیلاب‌های ۱۰۰ ساله در سراسر جهان با نظم وحشت‌آوری رخ داده‌ است.

تاثیرات مخرب سیلاب

آب در حال حرکت قدرت مخرب عجیبی دارد. به هنگام طغیان رودخانه‌ها و سرریز شدن آب آن، سازه‌ها و ساختمان‌هایی که به خوبی مجهز نیستند نمی‌توانند در برابر قدرت آب استحکام لازم را داشته باشند. قدرت سیل به اندازه‌ای است که می‌تواند به جابجا شدن پل‌ها، خانه‌ها، درختان و خودروها منجر شود. همچنین نیروی فرساینده آب در حال حرکت می‌تواند به زیرسازی ساختمان‌ها نفوذ کرده و موجب ترک برداشتن آن‌ها شود.

در آمریکا با وجود تجهیزات پیش‌بینی و مقابله با سیلاب، این حادثه طبیعی در سال حدود ۱۴۰ کشته و خسارتی شش میلیارد دلاری برجا می‌گذارد. در سال ۲۰۰۷، گزارشی توسط سازمان همکاری و توسعه اقتصادی انجام گرفت که مشخص شد سیلاب‌های ساحلی به تنهایی خسارتی بالغ بر سه تریلیون دلار در جهان برجا گذاشته است. در دره رود زرد در چین که شاهد مهیب‌ترین سیلاب‌های جهان بوده میلیون‌ها انسان در قرن اخیر جان خود را بر اثر سیلاب از دست داده‌اند.

با فروکش کردن سیلاب، مناطق حادثه دیده مملو از گل و لای می‌شوند. همچنین دسترسی به برق و آب آشامیدنی سالم در این مناطق محدود شده که می‌تواند به شیوع بیماری‌های کشنده ناشی از آب همچون وبا، هپاتیت A و حصبه منجر شود.

به گزارش نشنال جئوگرافیک، بیشتر خرابی‌های ناشی از سیل به تمایل بشر برای زندگی در مناطق چشم‌نواز ساحلی و رودخانه‌ها نسبت داده می‌شود. همچنین این مشکل زمانی تشدید می‌شود که بشر ساخت و ساز را به تالاب‌ها و مسیل‌های آب که همچون ضربه‌گیری طبیعی در برابر سیل عمل می‌کنند، گسترش می‌دهد.

انتهای پیام