به نقل از آی‌ای، هواپیماهای مافوق صوت ممکن است خیلی سریع باشند، اما یک مشکل بزگ دارند: آنها در حین پرواز، صدایی بلند و غیرقابل تحمل تولید می‌کنند. هنگامی که یک هواپیمای مافوق صوت سریع‌تر از سرعت صوت حرکت می‌کند، “امواج شوکی” شکل می‌گیرند و از هواپیما ساطع می‌شوند و با یکدیگر ادغام شده و غرش‌هایی را به وجود می‌آورند که صدایش تا کیلومترها روی زمین شنیده می‌شود.
ناسا در حال حاضر با شرکت “لاکهید مارتین”(Lockheed Martin) همکاری می‌کند تا حمل و نقل هوایی را با هواپیمای مافوق صوت خود با نام کامل “X-۵۹ Quiet SuperSonic Technology” یا “QueSST” که غرش‌های صوتی را به صدایی بسیار کم و به سختی قابل شنیدن تبدیل می‌کند، متحول کند.
این هواپیمای تک نفره جدید موسوم به “X-۵۹” دارای ۳۰ متر طول و ۹ متر عرض خواهد بود و در ارتفاع ۵۵ هزار پا(۱۶.۷ کیلومتر) با سرعت ۱.۴ ماخ یا ۱۴۸۸ کیلومتر بر ساعت پرواز می‌کند.
تنها چیزی که این هواپیما در مقایسه با هواپیماهای مشابه خود نخواهد داشت، پنجره‌های رو به جلو است و در عوض، به یک سیستم دید خارجی موسوم به “XVS” توسعه یافته توسط ناسا متکی خواهد بود.
“رندی بیلی” سرپرست پروژه توسعه سیستم XVS ناسا، این سیستم بینایی مصنوعی را “آخرین خط دفاعی” در حوزه‌ای می‌داند که در آن خلبان می‌تواند از این سیستم برای مشاهده یک وسیله نقلیه پروازی در حال نزدیک شدن به خود استفاده کند.
بیلی گفت: قبل از رسیدن به استفاده از این سیستم، ما سیستم کنترل ترافیک هوایی و اطلاعات ترافیک هوایی را در اختیار داریم.
وی همچنین اضافه کرد که هواپیمای مافوق صوت “X-۵۹” برای حفظ شکل دماغه بلند سوزنی خود دارای سایبان جلو نیست و در عوض، از چیزی به نام “پنجره الکترونیکی” استفاده می‌کند.
سیستم الکترونیکی پنجره XVS ناسا شامل یک جفت دوربین با وضوح بالا و یک نمایشگر با کیفیت ۴K است. اولین دوربین در بالا و کمی جلوتر از کابین خلبان قرار دارد و با قابلیت دید مصنوعی تقویت شده است و به خلبان اجازه می‌دهد به طور مصنوعی از میان مه و ابرها ببیند.
دوربین دوم نیز زیر دماغه قرار دارد و می‌تواند در هنگام برخاستن و فرود، بیرون بیاید و فرو رود. بنابراین، این هواپیمای مافوق صوت دارای یک پوشش کامل تصویری است و نیازی به پنجره جلو ندارد، چرا که سیستم XVS ناسا تمام اطلاعات بصری مورد نیاز برای پرواز ایمن خلبان را فراهم می‌کند.
منبع: ايسنا