با افزایش شیوع چاقی در جهان که علت آن کاهش تحرک و فعالیت بدنی است، بیماری‌های مزمن مانند فشار خون بیماری‌های قلبی عروقی، مشکلات روانی، آرتریت، نقرس، بیماری‌های کیسه صفرا، بیماری‌های گوارشی، سرطان و دیابت افزایش یافته است. یکی از بیماری‌هایی که ارتباط نزدیکی با شاخص توده بدنی و اضافه وزن دارد، دیابت نوع دو است. به طوری که شاخص توده بدنی بیشتر از ۳۵ کیلوگرم بر متر مربع باعث افزایش بیش از حد انسولین می‌شود.
مطالعات نشان داده که فعالیت ورزشی منظم تاثیر زیادی بر سلامت و کیفیت زندگی افراد دارد و می‌تواند باعث درمان بیماری‌های مزمن شود. همچنین مشخص شده که فعالیت ورزشی منظم می‌تواند با بهبود حساسیت به انسولین، موجب درمان یا پیشگیری از دیابت نوع دو شود.
حساسیت به انسولین دارای اهمیت فراوانی است چرا که باعث پیشگیری از به وجود آمدن دیابت نوع دو، بهبود پیش‌دیابت و دیابت نوع دو می‌شود.
با وجود اثبات اثرات مثبت فعالیت ورزشی بر حساسیت به انسولین، هنوز این سوال وجود دارد که کدام نوع از تمرینات ورزشی «مقاومتی»، «ترکیبی»، «استقامتی» و «هوازی» مفیدتر هستند؟
به همین دلیل پژوهشگران علوم ورزشی با انجام یک مطالعه مروری نتایج مقالات مختلف در مورد تاثیر انواع فعالیت‌های ورزشی بر میزان حساسیت به انسولین را مورد بررسی قرار دادند.
برای انجام این مطالعه، تحقیقات منتشر شده از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۰ که در مورد انسولین و حساسیت به انسولین بودند، در پایگاه‌های داده معتبر جستجو شدند. پس از بررسی این مقالات، ۲۴ مقاله مرتبط با موضوع این پژوهش مورد بررسی قرار گرفت.
بررسی‌های این مطالعه مروری نشان داد که فعالیت ورزشی از عوامل مهم اثرگذار بر حساسیت به انسولین است و نتایج برخی از مطالعات نشان داده که فعالیت ورزشی حتی بدون کاهش وزن هم می‌تواند موجب بهبود حساسیت به انسولین شود.
این بررسی‌ها حاکی از آن است که حساسیت به انسولین، با انجام فعالیت ورزشی در افراد مسن کمتر از افراد جوان بهبود پیدا می‌کند؛ اما به طور کلی انجام تمرینات ورزشی مختلف (هوازی، مقاومتی، HIIT و ترکیبی) در صورت رعایت اصول انجام تمرینات، در بهبود حساسیت به انسولین موثر هستند.
بر اساس بررسی‌های انجام‌شده؛ تمرینات ورزشی به صورت ترکیبی، به مراتب از انجام هر کدام از تمرینات به تنهایی برای بهبود حساسیت به انسولین مناسب‌تر هستند.
به گفته پژوهشگران این مطالعه؛ باید توجه داشت که انجام هرگونه تمرین ورزشی برای بیماران خاص از قبیل مبتلایان به دیابت نوع دو، پرفشاری خون و… زیر نظر متخصص در حیطه تمرینات ورزشی صورت گیرد. متغیرهای اصلی تمرین مانند شدت، مدت، تکرار، جلسات و … کنترل شود. عدم رعایت این نکته باعث می‌شود تمرینات ورزشی نه تنها نتیجه مثبت نداشته باشند؛ بلکه موجب آسیب دیدن و شدید شدن روند بیماری شوند.
در انجام این تحقیق رستگار حسینی و وحید پرویزی مستعلی؛پژوهشگران دانشکده علوم ورزشی دانشگاه رازی کرمانشاه مشارکت داشتند.
یافته‌های این مطالعه به صورت مقاله علمی با عنوان «اثر تمرینات ورزشی مختلف بر حساسیت به انسولین: یک مطالعه» مروری در دوماهنامه علمی پژوهشی فیض دانشگاه علوم پزشکی کاشان منتشر شده است.
منبع: ايسنا