دانلود زیرنویس فیلم Por que Você não Chora? 2020 زندگی جسیکا (کارولینا مونت روزا) مجموعه ای از مسئولیت هاست که تا زمانی که به یاد می آورد، مجبور بوده آن ها را بر عهده بگیرد. او امروز با خواهر کوچکترش زندگی می‌کند، صبح‌ها روان‌شناسی می‌خواند و در شیفت‌های بعدازظهر و اوایل شب به عنوان مسئول پذیرش مشغول به کار است. و برای تکمیل آن، روزهای شنبه، او شروع به انجام یک کار کرد: همراهی با بیماری که به تازگی یک کلینیک پناهندگی را ترک کرده است و به دلیل سندروم خود، باید به مسئولیت های خود بازگردد. در اینجا “چرا گریه نمی کنی؟” است.

براي دانلود به لينک زير مراجعه کنيد

https://blue-subtitle.com/por-que-voce-nao-chora-2020/

زیرنویس فیلم Por que Você não Chora? 2020 با روال جسیکا، بیننده به سرعت متوجه می شود که قهرمان داستان علاوه بر همه تعهداتش، باید با شرایط احتمالی خواهرش مانند او، درون نگر، عینی و عملی کنار بیاید. با این حال، همانطور که خود شخصیت می‌داند و در نگاه‌هایش به جوان‌ترینش نشان می‌دهد، او برای آینده کوچک‌ترین می‌خواهد خیلی چیزهای بیشتری می‌خواهد، و این روز به روز، تلاش پس از تلاش مشهود است، زیرا زندگی جسیکا بیشتر و بیشتر پیچیده‌تر می‌شود. زیرا آیا او علاوه بر رسیدگی به مشکلات خود، نیاز به برخورد با بیمار خود نیز دارد؟

هدایت کردن؟ نه. و این دقیقاً نقطه تمایز بین آنچه این فیلم می تواند درباره آن صحبت کند و آنچه در واقع ارائه می دهد است. در اینجا، دیدگاه فردی با شرایط روانی یا روانپزشکی متفاوت از دو جنبه آشکار می شود: اولی، دیدگاه دانشجوی روانشناسی است که با دیدگاه آکادمیک و اغلب سرد در مورد آنچه که بیمارانش می گذرانند موافق است. گرچه نگاهی همدلانه به همراه دارد، اما واقعاً جنبه دومی است که این اثر را تا این حد ظریف و نیرومند می کند که قدرتش از فیلمنامه در بهره بردن از قسمت دوم، از دید بیمار و نحوه نگرش او به جهان ناشی می شود.

زیرنویس Por que Você não Chora? 2020 بنابراین، فیلمنامه و کارگردانی سیبل آمارال در خلق یک قهرمان داستان خارج از مکان معمولی دقیق است، جنبه‌هایی را به جسیکا می‌آورد که خودش نمی‌داند، معمایی خاصی در مورد اینکه او واقعاً کیست ایجاد می‌کند، در حالی که به تدریج بیننده این را متوجه می‌شود. خیلی بیشتر از طریق نگاه شما در واقع، کارولینا مونته روزا به طرز درخشانی زنی را می سازد که سه بدن دیگر را در وجود خود حمل می کند: بدن مادرش که توسط زن ستیزی ساکت شده است، بدن خواهرش که سکوت خودش را درک نمی کند و بدن خودش، ظاهرا ساده ترین. ظاهرا

در مقابل، کارگردان بیمار مورد نظر را که جسیکا باید هر شنبه با او «سر و کار» بیاورد، به پوست باربارا (باربارا پاز) می‌آورد که سندرم مرزی، همانطور که از نامش پیداست، مدام او را تا مرز می‌کشاند و او را هل می‌دهد. بیشتر و بیشتر از حضور پسرش که پدر بدون هیچ توضیحی در مورد مادر او را به زندگی با او می برد، غیر از اینکه او را رها کرده است. در آنجا، باربارا پاز در ساخت شخصیتی که کاملاً از جنبه های فیزیکی و عاطفی بازیگر می طلبد، در ترکیب بندی غسل می کند، زیرا وقتی بدن نیست، ظاهر است و بالعکس. و بنابراین هیچ آرامشی در وجود آن زن وجود ندارد.

آمارال به روشی ایمن و مؤثر در نشان دادن یک مسیر امن و بی نقص خلاق است، تا جایی که در داستانش، عمل سوم با نیروی طوفان فرا می رسد. همانطور که در بینش شخصیت های اصلی آن، از آن به بعد مسیر مستقیمی وجود ندارد و نتیجه ای که شروع به شکل گیری می کند بسیار نگران کننده تر از آن چیزی است که تا آن زمان به نظر می رسید.

به این ترتیب که فیلمنامه واقعاً رکن اصلی این اثر است که روایت آن به صورت خطی ارائه شده است، برای ارائه زنان دیگر در این آبرنگ سیاه و سفید، شایان ذکر است که آثار مهار شده و سطح بالای آن برجسته می شود. الیسا لوسیندا، کریستیانا اولیویرا و ماریا پائولا. نتیجه، بسیار بیشتر از «برخورد» یک دانشجوی روانشناسی با دوره کارآموزی خود در محل، اثری است که مستقیماً با بیننده صحبت می کند و خواستار همدلی، اگر نگوییم درک است. زیرا در راس همه چیز، شبح بزرگی است که متفاوت ترین سرها را آزار می دهد: میل فزاینده برای گرفتن جان خود. تابویی برای شکستن پس از همه، “چرا گریه نمی کنی؟”